به نقل از «ایسنا»

فعالیت ۱۳ کارخانه و ۱۲۰۰ کارگاه تولید پوشاک در البرز

تاریخ انتشار: ۱۶ اسفند ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۸۹۷۰۹۰

ایسنا/البرز رئیس اتحادیه پوشاک کرج گفت: البرز با دارا بودن کارخانه‌های صنعتی و واحدهای کارگاهی تولید پوشاک، علاوه بر تامین نیاز استان تامین کننده شهرهای مجاور هم هست. با این ظرفیت و توانمندی‌ ویژه در بازار شب عید فراوانی پوشاک است.

میر اسماعیل صدیق در گفت وگو با ایسنا، اظهار کرد: کارخانه‌ها و کارگاه‌های تولیدی قوی در استان البرز در حال فعالیت هستند که برای تامین نیاز بازار شب عید در ایام پایانی سال پوشاک با کیفیت، در طرح‌های مناسب و به سبک ایرانی تولید و به بازار عرضه کرده‌اند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی افزود: چون در اسفند ماه نسبت به ماه‌های دیگر خرید و استفاده از پوشاک توسط مردم بیشتر می‌شود، برای اینکه وضعیت بازار خرید در این ایام بهتر شود، فروش فوق‌العاده اعلام کرده‌ایم تا واحدهای صنفی در قالب این طرح با تخفیف بیشتری اجناس خود را در اختیار مردم قرار دهند. در طرح فروش فوق العاده با نظارت اتحادیه، واحدهای صنفی با اخذ مجوز اقدام به فروش فوق‌العاده می‌کنند.

صدیق ادامه داد: در طرح فروش فوق العاده، فروشگاه‌های پوشاک اجناس خود با ۱۵ تا ۲۰ درصد پایین‌تر از قیمت قبل به فروش می‌رسانند. به واحدهای صنفی تاکید شده که در فروش خود بیشتر به مشتری توجه کرده و خدمات بهتر و اجناس با کیفیت‌تری را ارائه کنند.

وی در ادامه گفت: اتحادیه در این ایام علاوه بر رصد بازار کیفیت اجناس و قیمت‌ها را بررسی و نظارت می‌کند. کیفیت‌ پوشاک عرضه شده در سطح عالی بوده و برندهای ایرانی با برند خارجی رقابت می‌کند. همچنین قیمت‌های پوشاک تولیدی به نسبت اجناس خارجی بسیار مناسب است.

رئیس اتحادیه پوشاک اظهار کرد: طی دو سال اخیر که تولید و عرضه پوشاک ایرانی در بازار بیشتر شده، شکایت از واحد صنفی هم کاهش یافته است. چون فروشندگان اجناس خود را از تولیدی‌های ایرانی خریداری می‌کنند، شامل خدمات پس از فروش کارگاه‌ها هستند و در صورت نارضایتی مشتری و یا وجود نقصی در کار، جنس فروخته شده قابل تعویض و جبران است.

صدیق ادامه داد: قبلاً اجناس خارجی که در بازار وجود داشت چون دسترسی به فروشنده اولیه وجود نداشت، مرجوعی کالا امکانپذیر نبود. ولی در حال حاضر پوشاک تولید داخل بوده و امکان مرجوعی و تعویض را دارد و مشتری هم با خیال راحت تری اقدام به خرید می‌کند. این ویژگی باعث شده آمار شکایت‌ها از واحد صنفی پوشاک به حداقل و حتی صفر برسد.

رئیس اتحادیه پوشاک در مورد لزوم ساماندهی دستفروشان لباس گفت: دستفروش‌های پوشاک در سطح خیابان بهشتی، المهدی و میادین در حال فروش هستند و اتحادیه نسبت به این امر معترض و طی جلساتی که با شهرداری گذاشته‌ شد، مشکلات مربوط به ساماندهی دستفروشان پوشاک مطرح شده است. ولی همچنان این مشکل به قوت خود باقی است. حضور دستفروشان در تمام سطح شهر علاوه بر اینکه به فروش فروشندگان لطمه وارد می‌کنند به دلیل اینکه فضای معابر را اشغال می‌کنند، در رفت و آمد مردم هم مشکل ایجاد کرده‌اند.

وی ادامه داد: دستفروشان اجناسی را که فاقد کیفیت بوده و یا خارجی هستند می‌فروشند در حالی که کسبه بر اساس ضوابط اجازه فروش این اجناس را ندارند، این دوگانگی باعث می‌شود که کسبه ناراضی شوند. اعتراض زیادی روی فعالیت دستفروشان است چرا که کسبه قانونمند فعالیت می‌کنند جواز کسب گرفته اند، تکالیف مالیاتی انجام می‌دهند و هزینه اجاره و پرسنل را پرداخت می‌کنند. واحد صنفی باید ۱۲ شب به خاطر امنیت باید تعطیل کنند، اما دستفروش تا پاسی از شب و حتی تا صبح در حال فعالیت هستند.

وی افزود: برخلاف تصور قطعا قیمت دستفروشان پایین تر از مغازه‌ها نبوده و حتی خرید از دستفروش تبعات خود را به دنبال دارد، ممکن است اجناس زدگی داشته و یا دوخت و رنگ با کیفیتی نداشته باشد. از طرفی چون دستفروش جای ثابتی نداشته و برای اجناس خود خدمات پس از فروش ندارد، نمی‌توان جنس خریداری شده را مرجوع و به شکایت مشتری رسیدگی کرد.

صدیق با اشاره به رقابت بالا در صنف پوشاک گفت: در صنف پوشاک تعداد واحدهای صنفی زیاد، رقابت بالا و حاشیه سود کم است و فروش از طریق اینترنت در شبکه‌های مجازی هم انجام می‌شود. به هر حال این اتفاق تغییر روز جامعه است و واحد صنفی باید خود را با آن انطباق داده و در این رقابت فروش خود را حفظ کند. اما با وجود این موارد در صنف پوشاک فراوانی جنس است و مشکلی بابت تامین کالا در بازار وجود ندارد.

رئیس اتحادیه فروشندگان پوشاک افزود: فروش لباس رقابتی و سلیقه‌ای است، از این رو ممکن است یک جنس در بازار به قیمت‌های متفاوت فروخته شود که این به علت تفاوت در دوخت، جنس، رنگ‌بندی و برند یک پوشاک است و خریدار با توجه به این موارد باید نسبت به تهیه پوشاک مورد نیاز خود اقدام کند.

وی ادامه داد: ممکن است واحد صنفی اجناس خود را به صورت چکی و گران‌تر و یا به صورت نقدی و ارزان‌تر تهیه کرده باشد. ممکن است واحد صنفی برای صرفه بیشتر پارچه مورد نیاز خود را خریده و برای دوخت داده باشد و اینکه یا مستقیما از بنکدار خریداری کند. بنابراین این موارد هم روی قیمت پوشاک موثر خواهد بود.

وی افزود: در استان البرز حدود ۱۳ کارخانه صنعتی تولید پوشاک و حدود ۱۲۰۰ واحد کارگاهی به تولید پوشاک مشغول هستند و علاوه بر بازار استان، بخش عمده تولیدات آنها در تهران توزیع می‌شود. با وجود چنین ظرفیت‌های صنعتی و کارگاهی استان البرز در این بخش بسیار فعال بوده و از آن به عنوان قطب تولید پوشاک نام برده می‌شود که پتانسیل بالایی برای تامین بازارهای داخلی و حتی خارجی دارد. بنابراین چنانچه سرمایه‌گذاری بیشتری صورت گیرد، صنعت پوشاک قطب درآمد خوبی برای استان خواهد بود.

انتهای پیام

منبع: ایسنا

کلیدواژه: استانی اقتصادی استانی اجتماعی استانی اقتصادی استانی شهرستانها استانی فرهنگی و هنری فروش فوق العاده واحدهای صنفی رئیس اتحادیه تولید پوشاک واحد صنفی اجناس خود

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۸۹۷۰۹۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

از دجله تا راین!/کدام کشور اروپایی رکورددار تجهیز صدام به تسلیحات شیمیایی بود؟

روزنامه آلمانی «بیلد زایتونگ» روز ۱۳ اردیبهشت سال۱۳۶۷ نوشت: «در جنگ ایران و عراق حداقل ۱۶ شرکت آلمانی مظنون به مشارکت در برنامه‌های تسلیحاتی عراق هستند و دادگستری آلمان مشغول تحقیق در این زمینه است».

به گزارش ایسنا، روزنامه قدس نوشت: روزنامه پرطرفدار «بیلد» اولین و آخرین رسانه آلمانی نبود که در این باره مطلب منتشر کرد همچنان ‌که شرکت‌ها و مؤسسات آلمانی دخیل در فروش تسلیحات شیمیایی به عراق  فقط همین ۱۶ شرکت نبودند.

یک قُلُپ گاز خردل
حتی تصاویر به جا مانده از کشتارهای شیمیایی، اسناد و مدارک به جا مانده و عکس و فیلم‌های جانبازان شیمیایی نمی‌توانند برای جوانان و میانسالان نسل امروز، آن طور که شاید و باید از هولناکی سلاح‌های شیمیایی بگویند. هیچ‌کدام از تصاویر حتی اگر زبان باز کنند نمی‌توانند از زبان رزمنده‌ای که ناغافل و ناچار در معرض گاز «عامل اعصاب» قرار گرفته، مردمک چشم‌هایش منقبض شده، عضلاتش بی حس و حال می‌شوند و سلسله اعصاب مربوط به سیستم تنفسی‌اش یکی‌یکی از کار می‌افتند، حرف بزنند و بگویند تا یکی دو ساعت دیگر که مرگ قرار است برسد، چه حالی دارد و چه درد جانکاهی را تحمل می‌کند. همان‌طور که نمی‌توانند به من و شما درست و حسابی بفهمانند، گاز خردل چه بر سر پوست دست و صورت آدم می‌آورد و تاول‌های هولناکش با ریه رزمنده‌ای که آن را تنفس کرده چه می‌کند. «عامل خون» یعنی چه و با آدم چه می‌کند...؟

کارخانه‌اش را ببر
درباره نقش کشورهای غربی در کمک نظامی به صدام که هیچ، درباره نقش آن‌ها و ردپایشان در تجهیز ارتش بعثی به انواع و اقسام سلاح‌های ممنوعه و مرگبار شیمیایی، در همان سال‌های آخر جنگ افشاگری‌های زیادی شد. در میان کشورهای همیشه مدعی حقوق بشر، انسانیت و آزادی، آلمانی‌ها گویا، گوی سبقت را در کمک شیمیایی به بعثی‌ها ربوده بودند. این را براساس اعتراف‌های اندک‌اندک رسانه‌های غربی و بعدتر اعتراف‌های خود آلمانی‌ها می‌گوییم. «اشپیگل» چند سال بعد و زمانی که نشریات دیگر اروپایی و یا آمریکایی جسته و گریخته افشاگری‌های محدودی درباره آزمایشگاه و کارخانه مواد شیمیایی در ساحل دجله، شهر سامرا و... انجام دادند، در سلسله گزارش‌های مفصل نه‌تنها از ارسال سلاح‌های شیمیایی بلکه از انتقال کارخانه و تکنولوژی ساخت مواد مرگبار شیمیایی توسط آلمان خبر می‌دهند. فقط در یک مورد آن تاجر عراقی «علی قاضی» که با وساطت رئیس‌جمهور و وزیرخارجه وقت آلمان از زندان‌های عراق آزاد شده و به آلمان برگشته، در هامبورگ شرکت صادرات و واردات راه می‌اندازد و با همکاری یک افسر عضو سازمان ضدجاسوسی آلمان غربی، ترتیب صدور یک کارخانه تهیه سلاح‌های شیمیایی به عراق را می‌دهد. این کارخانه سالیانه یک‌میلیون و ۷۶۰ هزار تن مواد شیمیایی را به گازهای کشنده خردل و تابون تبدیل می‌کند.

نه حتی یک یورو!
رسانه‌های مختلف ایرانی و غیرایرانی یک بار همزمان با آغاز شرارت  تکفیری‌ها در سوریه که وزیرخارجه آلمان بابت احتمال استفاده دولت سوریه از تسلیحات شیمیایی ابراز نگرانی کرد و بار دیگر همزمان با بالاگرفتن اغتشاشات در ایران و اشک تمساح ریختن دولتمردان آلمانی برای مردم ایران، از سال‌های جنگ تحمیلی نوشتند و به آلمانی‌ها یادآور شدند در دهه ۶۰ حداقل ۸۰ شرکت آلمانی به صدام تسلیحات شیمیایی یا تکنولوژی تولید آن را می‌فروخته‌اند! آشنایی با سابقه و سرانجام فقط یکی از این شرکت‌ها بد نیست: «شرکت «Imhausen-Chemie» که پای ثابت فروش تسلیحات شیمیایی به عراق است یک شرکت مثلاً دارویی- شیمیایی است که سال ۱۹۱۲ پایه‌گذاری شده و در طول جنگ دوم جهانی هم سراغ تولید مواد شیمیایی فوق‌خطرناک و مرگبار رفته است. در دهه۸۰ میلادی صادرکننده مواد شیمیایی مرگبار به عراق و لیبی بوده، مواد ممنوعه‌ای همچون اکستازی را صادر می‌کرده و... بنا به نوشته «اشپیگل» بعدها و با اعلان ورشکستگی شرکت و افشاگری رسانه‌ها، تحت پیگرد قرار می‌گیرد، اما مقام‌های دولتی آلمان به‌شدت از آن حمایت می‌کنند. در نهایت این شرکت نه به خاطر فروش تسلیحات شیمیایی به عراق، بلکه به خاطر تولید مواد روانگردان و فروش آن‌ها به لیبی فقط محکوم به پرداخت جریمه نقدی می‌شود، مالکش مدتی به زندان رفته و بعد به بهانه بیماری آزاد می‌شود و به قول اشپیگل حتی یک یورو از ثروت کلانی که اندوخته، توسط دولت ثبت و ضبط نمی‌شود!  

انتهای پیام